Vi har komt oss til BoraBora! Turen hit gjekk veldig fint igår, med nesten flatt hav og litt seilvind. Vi fikk en flott dorado på 11 kilo og dei modigaste fekk henge i badestigen i fart midt ute mellom øyane. Hærlegt og avkjølande:)
-Reidun
fredag 21. august 2009
søndag 16. august 2009
2 veker i Fransk Polynesia
Då er det snart 2 veker sidan Andor og eg kom til Tahiti og til Good Mood. Stian hadde sykla frå marinaen til flyplassen og var der og tok mot oss kl. 04:30 om morgonen. Vi tok ein taxi tilbake til marinaen og til Good Mood som låg oppankra like utanfor saman med mange andre seilbåter frå ulike land. Då vi kom ombord fek vi først treffe Reidun, og etter litt vakna også Elia. Han var ein smule reservert i starten, men det gjekk ganske for over. Batteri-dreve fiskespel vart vel favoritten frå Norge, men ei lita bok om skilpadden Bolle Bask var også kjekk.
Etter eit måltid god mat og litt ulikt, tok vi ein buss inn til Papeete sentrum og fekk sjå oss litt rundt der. Vi gjekk litt i sentrum, var på marked og i båtbutikker, og kjøpte oss god mat. Ellers vart det ein god del bading, snorkling og dykking utover heile veka. Elia fekk litt feber fredag og laurdag, men søndag morgonen drog vi opp ankeret og reiste til øya Moorea rett vest for Tahiti. Vi ankra opp i utkanten av Opunohu-bukta og der låg også norske "Opportune" som hadde gått frå Tahiti eit par dager før oss, og om kvelden stilte Rune med grill og kokkekunst og vi hadde eit herremåltid under stjernehimmel og med parafinlykter på dekket til "Opportune" saman med Rune og Eva.
Også på denne øya vart det bading og dykking. Andor fekk vere med å snorkle og dykke på reva og sjå mange nye fiskeslag og også hai. Dei dykka også med surstoff-flasker på eit flyvrak som låg på botnen.
Det er ganske utruleg å kunne vakne før 7 om morgonen og gå rett på dekk og ete frokost ute i berre shorts og t-skjorte. Det er heller ikkje bruk for meir klede (helst mindre) for heile dagen, og du kan bade i vatnet kring båten eller på stranda når som helst utan at det er det minste kaldt.
Tirsdag kveld drog vi opp ankeret igjen og la kursen mot "NY ØY", som Elia seier, og vi segla heilt til midt på ut på onsdagen, men nokre timer før vi ankom øya Huahine, fekk vi oss ei stor oppleving! Stian som stod til rors reagerte spontant då fiskesnøret som hang i sjøen bak båten brått byrja å rase ut. Autopiloten vart kobla ut, båten blei snudd 180 grader, og styrt etter fisken. Stian byrja å bremse fisken max av det snøret kunne tåle, den svømte djupare og djupare, og stansa då det var kun 8-10 M igjen på snella. Der stod den lenge i ro før det var råd å byrje få snøre inn på snella igjen. Reidun som hadde lagt seg for å ta igjen litt søvn etter rortørnet på natta, var raskt på plass bak rattet og jobba iherdig med å manøvrere båten etter instruks frå Stian medan Andor gjorde klar ein stor klepp. Alle venta spent på kva som skulle dukke opp av havet, og det vart ein iherdiginnsats i 1 1/2 t. Både snelle og fiskar måtte kjølast med litt vatn no og då. SÅ kom den til overflata - ein stoooor Yellowfin-Tuna! Etter at vi hadde sett den i overflata fleire gonger, men den hadde sett fart mot djupet att, kom den endeleg så nært at Andor klarte å få sett kleppen i den. Undringa vart stor når vi fekk den på fiskevekta og såg at den viste 75 kg! Utruleg at vi gamlefolket skulle få vere med på å drage inn ein slik fangst medan vi er her.
No hadde vi berre 3-4 timers seilas igjen til Huahine. Vi gjekk inn i Puravay Bay og Stian og Andor tok Tunaen i dingyen og reiste inn til land for å prøve å få"levert" noko av fangsten. Karane kom att med 5000 Polynesiske Francs, ei trillebåre med bananer, kokosnøtter, appelsiner grape- og lime-frukt. Vi fekk også behalde nokre store stykker av fisken som vi har hatt fleire gode måltid av. Fisken var sikkert av toppkvalitet, for tidlleg neste morgon, like etter at vi hadde vakna fekk vi også levert ombord 6 ferske, lange baguetter til frokost og seinere på dagen endå meir frukt.
Andor, Stian og eg var også på ein fin sykkeltur medan vi låg i Puravay Bay. I dag, laurdag flytta vi båten rundt øya til Fare som ein liten, men største tettstaden på Huahine.
Hilde og Andor.
Etter eit måltid god mat og litt ulikt, tok vi ein buss inn til Papeete sentrum og fekk sjå oss litt rundt der. Vi gjekk litt i sentrum, var på marked og i båtbutikker, og kjøpte oss god mat. Ellers vart det ein god del bading, snorkling og dykking utover heile veka. Elia fekk litt feber fredag og laurdag, men søndag morgonen drog vi opp ankeret og reiste til øya Moorea rett vest for Tahiti. Vi ankra opp i utkanten av Opunohu-bukta og der låg også norske "Opportune" som hadde gått frå Tahiti eit par dager før oss, og om kvelden stilte Rune med grill og kokkekunst og vi hadde eit herremåltid under stjernehimmel og med parafinlykter på dekket til "Opportune" saman med Rune og Eva.
Også på denne øya vart det bading og dykking. Andor fekk vere med å snorkle og dykke på reva og sjå mange nye fiskeslag og også hai. Dei dykka også med surstoff-flasker på eit flyvrak som låg på botnen.
Det er ganske utruleg å kunne vakne før 7 om morgonen og gå rett på dekk og ete frokost ute i berre shorts og t-skjorte. Det er heller ikkje bruk for meir klede (helst mindre) for heile dagen, og du kan bade i vatnet kring båten eller på stranda når som helst utan at det er det minste kaldt.
Tirsdag kveld drog vi opp ankeret igjen og la kursen mot "NY ØY", som Elia seier, og vi segla heilt til midt på ut på onsdagen, men nokre timer før vi ankom øya Huahine, fekk vi oss ei stor oppleving! Stian som stod til rors reagerte spontant då fiskesnøret som hang i sjøen bak båten brått byrja å rase ut. Autopiloten vart kobla ut, båten blei snudd 180 grader, og styrt etter fisken. Stian byrja å bremse fisken max av det snøret kunne tåle, den svømte djupare og djupare, og stansa då det var kun 8-10 M igjen på snella. Der stod den lenge i ro før det var råd å byrje få snøre inn på snella igjen. Reidun som hadde lagt seg for å ta igjen litt søvn etter rortørnet på natta, var raskt på plass bak rattet og jobba iherdig med å manøvrere båten etter instruks frå Stian medan Andor gjorde klar ein stor klepp. Alle venta spent på kva som skulle dukke opp av havet, og det vart ein iherdiginnsats i 1 1/2 t. Både snelle og fiskar måtte kjølast med litt vatn no og då. SÅ kom den til overflata - ein stoooor Yellowfin-Tuna! Etter at vi hadde sett den i overflata fleire gonger, men den hadde sett fart mot djupet att, kom den endeleg så nært at Andor klarte å få sett kleppen i den. Undringa vart stor når vi fekk den på fiskevekta og såg at den viste 75 kg! Utruleg at vi gamlefolket skulle få vere med på å drage inn ein slik fangst medan vi er her.
No hadde vi berre 3-4 timers seilas igjen til Huahine. Vi gjekk inn i Puravay Bay og Stian og Andor tok Tunaen i dingyen og reiste inn til land for å prøve å få"levert" noko av fangsten. Karane kom att med 5000 Polynesiske Francs, ei trillebåre med bananer, kokosnøtter, appelsiner grape- og lime-frukt. Vi fekk også behalde nokre store stykker av fisken som vi har hatt fleire gode måltid av. Fisken var sikkert av toppkvalitet, for tidlleg neste morgon, like etter at vi hadde vakna fekk vi også levert ombord 6 ferske, lange baguetter til frokost og seinere på dagen endå meir frukt.
Andor, Stian og eg var også på ein fin sykkeltur medan vi låg i Puravay Bay. I dag, laurdag flytta vi båten rundt øya til Fare som ein liten, men største tettstaden på Huahine.
Hilde og Andor.
mandag 10. august 2009
Her om dagen skulle eg ta jolla inn til kaia i full fart. Det var ikkje så lurt. Motoren fjuska og dauda. Eg viste kva som var årsaken. Påhengeren har delvis svikta i det siste når vi kjøre jolla i plan. Det går greit så lenge det er heilt flat sjø, men vist ein treff ei båre, ja so daudar heile motoren. Det første eg gjorde var likevel å sjekke om der var bensin på motoren og om dødmannsknappen hadde døtte av. Bensin var der i massevis, og dødmanssknapp på plass. Eg sette igong med å drage i snora og skulle få start. Eg har sett på når Stian får samme problemet. Han gjer noko med ein ekstra knapp (schåken) og eg etterlikna Stian så godt eg kunne. Etter 7 min med draging og ingen start tok eg årene fatt. Jolla hadde då dreve ganske langt av. Det var då han kom. Riddaren på den kvite gummijolla. Han svingar seg elegant opp på sida, og ser etter om dødmannsknappen har døtte av. Så spør han om der er bensin på tanken. Deretter kjem han med eit overlegent glis og spør om han skal starte motoren til meg. Eg burde ha takka ja. Han hadde aldri fått start. Eg skulla sete der og humra, medan han hadde dratt og dratt i den snora til han vart sveitt. Istaden blir eg so paff av riddaren min, at eg sei at eg veit kva som er problemet. Eg har no årer og klarer meg fint. Likvel tek han tak i jolla og spør kvar han skal taue meg. Eg peikar i retning Good Mood og han slepp ikkje taket før eg har komt meg heilt bort til sida på båten. Eg gremmast. Der kan umuleg vere damer ombord i langturbåten hans. Eg forstår igrunnen kvifor.
Andor og Hilde kom på tirsdag og denne veka har vi snorkla, fløge paraglider, dykka på spennande vrak og gått i sentrum på båtbutikka.
Idag skal vi ta turen til Moorea, neste øy. Elia har vore litt sjuk i det siste, høg feber, men han ser pigg ut no og kosar seg med fiskespel. Han har fortalt til farmora at vi skal ut til ny øy og fiske tuna! Først skal vi fylle mykje diesel og vatn, så er det farvel til Tahiti.
Ps: for dei som lurte så fikk eg start på påhengeren like etter eg kom fram til båten vår igjen.. Det var berre å drage i snora 20 gonga medan eg drog i schåken ut og inn. jaja... eg tøffa meg innover mot kaia igjen og kom meg inn til slutt;)
-Reidun
Andor og Hilde kom på tirsdag og denne veka har vi snorkla, fløge paraglider, dykka på spennande vrak og gått i sentrum på båtbutikka.
Idag skal vi ta turen til Moorea, neste øy. Elia har vore litt sjuk i det siste, høg feber, men han ser pigg ut no og kosar seg med fiskespel. Han har fortalt til farmora at vi skal ut til ny øy og fiske tuna! Først skal vi fylle mykje diesel og vatn, så er det farvel til Tahiti.
Ps: for dei som lurte så fikk eg start på påhengeren like etter eg kom fram til båten vår igjen.. Det var berre å drage i snora 20 gonga medan eg drog i schåken ut og inn. jaja... eg tøffa meg innover mot kaia igjen og kom meg inn til slutt;)
-Reidun
onsdag 5. august 2009
Mor og far har komt på besøk!
Stian henta oss, Hilde og Andor, på flyplassen tidlig, tidlig i dag. Det hadde vore ein laaaang tur via London og Los Angeles, men vi kom vel fram og var letta og kjempeglade for å endeleg vere
her. Vi har fått kikka litt på det som var i koffertane av bestilte og meir overraskande ting, ete god mat og gler oss til å få sjå Tahiti. Elia er veldig forkava med fiskespelet som kom frå Norge. Den som har internett får orientere den som ikkje har det om at "folket" er vel framme. Videre rapporter følger sikkert.
Reidun: Eg sei berre; heimelaga rørt jordbærsyltetøy!!!! No stikk oss til sentrum en tur, so oss held besøket vårt våken ei stund til. (12 tima forskjell frå Norge)
her. Vi har fått kikka litt på det som var i koffertane av bestilte og meir overraskande ting, ete god mat og gler oss til å få sjå Tahiti. Elia er veldig forkava med fiskespelet som kom frå Norge. Den som har internett får orientere den som ikkje har det om at "folket" er vel framme. Videre rapporter følger sikkert.
Reidun: Eg sei berre; heimelaga rørt jordbærsyltetøy!!!! No stikk oss til sentrum en tur, so oss held besøket vårt våken ei stund til. (12 tima forskjell frå Norge)
Abonner på:
Innlegg (Atom)