3. døgn

Posisjon:
17.45S
156.48W

Off Kor Trøtt ej e... Stian vekte meg klokka 2400. Mi vakt no. Elia har søve i senga vår for at han skal sleppe å ligge på køyrommet der det bråka på grunn av motoren. Han låg og makka lenge. spente meg i haude og trilla rundt i senga. Når eg endeleg sovna, kjem Stian og vekke meg for vaktskifte. Off.. Eg må ha nattmat og brenn meg nokre pannekaker. GJESP. Det er vindstille. Laaaange dønningar. Vi tøffar for motor på lavt turtal. Stor seglet er oppe til støtte for båten så den ikkje rullar så fælt. Eg er ikkje så grådig kvalm lenger. Berre eg får i meg dei pannekakene så blir eg straks bedre. Håpar eg.

Laurdag gjekk vi frå Bora Bora. Det blåste friskt og rulla godt utpå havet. Stian hadde utstyrt seg med sjøverksplaster medan eg satt å venta på at kvalmen skulle komme. En ting er iallefall sikkert, visst ein sitt å ventar på at ein skal bli sjøsjuk, ja då blir ein det. Heldigvis hadde eg prata med Chanielle før eg for. Det var mange månader sidan sist vi hadde prata og det var så kjekt å høre korleis ho hadde det med beibi og allting. Ho vart så overaska over at eg var gravid og glad for at vi skal heim til jul!! Stian og eg vart sittande å prate om altmuleg vi skal finne på når vi kjem heim. Utruleg bra avsporing for sjøsjuke fokus!!! -Halleluja eg er ikkje sjøsjuk, sa eg, for eg kjende verkeleg ingenting til sjuka.. Det neste eg veit er at eg hang over rekka og spydde så det sang....Eg var totalt uforberedt. Fiskesnøra var sjølvsagt ute i sjøen, men då Stian såg kor ein sjø braut rett ved sida av oss kom han til å tenke på korleis det vil vere å kjempe med fisk på kroken og snu båten i sånt ett uvær... Han sveiva inn eine troa, og det gjekk ikkje lenge før neste krok vart sveiva inn også. Eg har sagt det før og eg sei det igjen. Saksa ligg ikkje langt unna visst det skulle bite på eit beist og eg har det heilt forferdeleg. Ikkje kul om eg hjelpe Stian vist det går på helsa laus.

Søndag; rulling, spying, god vind, vi susar avgårde. Elia har det heilt topp. Han ligg for det meste i cocpiten når han kjenne seg dårleg. Han sei ifrå vist han skal spy. Opportune ringte. Dei lurer på kvar det blir av oss, om vi har komt oss ut av Bora Bora og om vi er på vei til dei. Heilt ærleg så veit vi ikkje kvar veien går sjølv. Vi kursa først mot Suwarrow, men har etterkvart endra kurs og siktar på eit rev halvvegs mot Tonga. Det er ca 800 nm frå oss no. Ca 8 dagar. Vi droppar Cook øyane og Suwarrow. Kanskje nokken vil sei at det er domt å ikkje besøke enten eller, men vi er veldig gira på å komme oss over sjøsjuka og berre stoppe enkelte plassar. Revet vi er på vei til, ligg rett under havflata og kan sjåast på fjøre sjø. Skal vere nokså stort og spektakulært å dykke ved. Ser fram til å komme dit.

Mandag; Sjøen har roa seg betrakteleg. Vinden minka. Vi seglar og har blitt vand med rullinga til en viss grad. 3 knop fart. Det går seint. Fleire gongar har det bete på fiskesnøra, men fiskane berre slepp taket på grunn av den lave farta vår. Det vil sei, sist det beit på var Stian snar og springe bak til troa og gjere eit voldsomt rykk for å sette fast kroken i fisken. Å du grøne glitrande makarell!!! En MARLIN, en kjempestor MARLIN gjorde ett fantastisk hopp ut av sjøen, vrei seg i alle retninga og plaska ned i sjøen igjen. Kroken slapp taket på giganten. Kanskje like greit. Vi hadde aldri klart å ete opp all det fiskekjøttet.. Fleire tima seinare høyre eg eit hjertesukk frå Stian; -No hadde vi kanskje hatt den inne på sida av båten vår. off og off. Eg gjorde eit mislukka forsøk på å ta del i skuffelsen, innerst inne er eg himla glad for at fisken (med sikkert 3sifra kilotal!!) slapp unna. Vi skravla med Opportune igjen. Dei ligg oppankra utanfor den nordlegaste Cook øya. Dei har fått mykje vind. Rart. Det er ikkje meldt på gribfilene våre. Rune meinte på at vinden var lokal. Jaja. Det gjer ingenting med vind og sjø så lenge vi er frisk. Vi ligg ca 200 nm frå Opportune. Dei vil gjerne at vi skal møtast og seile videre mot revet ilag. Vi har endra litt på kursen for å få til dette.

Havet. Det er stort. 4 båtar gjekk ut frå Bora Bora samtidig som oss. Det gjekk ikkje mange timane før vi ikkje såg dei andre att. Dessutan gjekk der ut fleire båtar før oss og etter oss på laurdag. Vi har ikkje sett ein einaste båt til no. Av og til vil Elia leike inne i salongen, og den som har vakt sei at vi må holde utkikk etter andre båtar. -Ingen båta ute, svarar Elia. Han har så rett så rett. -Ny øy? spurte han igår.. Blir nokre dagar til vi kjem til land igjen. Etter revet kjem vi til å besøke Niue før turen går vidare til Tonga. Frå Tonga går turen direkte til New Zealand. Høyres enkelt og greit ut. Vi får sjå kor greit det blir. Vi veit om ein bråte med båtar som har planglagt å gå frå Tonga mot NZ samtidig. Kjekt å vite at der kanskje blir nokken å slå følge med.

No har eg sett filmen Bend it like Beckham, bra film. Det var stjerneklart tidlegare, men no møter vi eit tynt skylag, kanskje det blir overskya og vind imorgo? Eg må ned å finne meg noko å bite på. Har ikkje kjent så mykje til perla i magen siste dagane, men no har den våkna til liv igjen. Når eg sitt framoverlent, kjenner eg at det rullar og sparka inni der. Akkurat som om beibin sei; -hey, gi litt rom her. vi treng plass her inne. vi er 4 stykk veit du!!! ågurimalla. tenk om der var 4 stk. Nei, Reidun skjerp deg! Tenk på noko anna. Sting med "Brand new day" får meg til å danse i cocpiten. Snart er klokka 4 og vakta mi er over. Då kan eg legge meg ned og søve medan den nye dagen gryast.

-Reidun

Ps: Hilde og mamma! Takk for alle meldingane dåkke sende! Vi kosar oss og har høgtopplesing. Grådig kjekt det er for oss når det pip i telefonen. Kjekt at vi skulle få komme i bursdagsselskap ute på lepsøya. Vi har veldig lyst å komme, men er redd for at vi kjem til å befinne oss på Beverage Reef den dagen. Vi rekk nokk ikkje fram til lepsøya til laurdag.... Vi får ta det igjen.